Καλημέρα κύριε Αρβανίτη πείτε μου λίγα λόγια για σας. Με τι ασχολείστε;
Θ.Α.: Είμαι ο Θανάσης Αρβανίτης, ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιώς το 1973. Το 1974 ξεκίνησαν οι συζητήσεις με την AIESEC της ΑΣΟΕΕ και το 1975 με άλλους 20 συμφοιτητές στήθηκε η AIESEC Πειραιά. Υπήρξα ο πρώτος πρόεδρος της τοπικής. Ήταν πολύ σημαντική αυτή η εμπειρία της δημιουργίας της τοπικής AIESEC, όπως επίσης και ο αγώνας που δόθηκε από όλους μας για να στηριχθεί η τοπική του Πειραιά. Μας στήριξαν πολύ οι επιχειρήσεις της περιφέρειας Πειραιά και αρκετοί από τους καθηγητές της σχολής. Κάναμε τις πρώτες ανταλλαγές στις αρχές του 1976, 16 τον αριθμό. Πήρα πτυχίο το 1978, μετά δε την στρατιωτική μου θητεία προσλήφθηκα στη Nixdorf Computer τον Νοέμβριο του 1980.
Επέστρεψα ως μέλος της Ένωσης Παλαιών Μελών AIESEC (ΕΠΜΑ) η οποία δημιουργήθηκε τότε σε μια προσπάθειά μας με τον εκλιπόντα Δημήτρη Σκούρτη και έκτοτε έμεινα ενεργό μέλος. Διετέλεσα και πρόεδρος της ΕΠΜΑ την περίοδο 2000-2004.
Ποια ήταν τα οφέλη της εθελοντικής ενασχόλησης σας με την AIESEC;
Θ.Α.: Οι εμπειρίες και τα οφέλη από τη συμμετοχή μου στην AIESEC ήταν σημαντικά. Το σημαντικότερο που κέρδισα είναι η εμπειρία στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και γενικότερα των φοιτητών και στον τρόπο της υποστήριξης της ανάπτυξης στελεχών. Mου δόθηκε η δυνατότητα να κατανοήσω τον τρόπο με τον οποίο τα στελέχη αυτά εντάσσονται στην παραγωγική διαδικασία και τον τρόπο που λειτουργούν και αναπτύσσονται οι επιχειρήσεις.
Επίσης, μέσω των διεθνών ανταλλαγών απέκτησα σημαντική εμπειρία στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι, γεγονός που με βοήθησε πολύ στην πρόσληψή μου στην πρώτη μου δουλειά, καθώς ο “διεθνής αέρας” που είχα αποκτήσει με βοήθησε πολύ στις πρώτες μου συνεντεύξεις.
Με την επαφή μου με την ΕΠΜΑ κατάφερα να είμαι μέσα στον επιχειρηματικό στίβο, με επιχειρήσεις που είχαν εξοικειωθεί και είχαν γνωρίσει τα οφέλη της συνεργασίας με την AIESEC, έχοντας βοηθήσει στην πραγματοποίηση ανταλλαγών.
Αυτό που πιστεύω ότι κερδίζουν οι φοιτητές με την εμπλοκή τους στην AIESEC είναι το “άνοιγμα μυαλού” και άνοιγμα του επαγγελματικού ορίζοντα στη διεθνή αγορά εργασίας, καθώς λόγω της παγκοσμιοποιημένης αγοράς εργασίας, εκτός των προσόντων και των γνώσεων που πρέπει να έχουν, πρέπει να γνωρίζουν και τους κανόνες επικοινωνίας σε διεθνές επίπεδο.
Στην προσωπική σας ζωή ποιοι είναι οι βασικότεροι σταθμοί;
Θ.Α.: Η έναρξη της επαγγελματικής μου δραστηριότητας το 1980 και η πορεία μου ως σήμερα, καθώς έχω αναλάβει σημαντικές αρμοδιότητες σε πολυεθνικές και ελληνικές εταιρείες. Σήμερα εργάζομαι σαν Σύμβουλος Επιχειρήσεων, συμβουλεύω ελληνικές μικρομεσαίες εταιρείες στην Ελλάδα και υποκαταστήματα πολυεθνικών εταιρειών για την δραστηριότητά τους στην Ελλάδα.
Σημαντικό γεγονός επίσης στη ζωή μου είναι η απόκτηση οικογένειας. Παντρεύτηκα το 1981 με την Αρετή Ριζομάρκου και αποκτήσαμε 3 παιδιά: τον Ηλία, τη Φάλια και τη Δήμητρα.
Τέλος, ως σημαντικό επίσης στοιχείο για την επαγγελματική μου καριέρα ήταν η ευθύνη που ανέλαβα για την περιφερειακή ανάπτυξη της Κεντρικής Μακεδονίας και της Στερεάς Ελλάδος ως Σύμβουλος Διαχείρισης και η συμμετοχή μου στην εκπόνηση των περιφερειακών σχεδίων ανάπτυξης των εν λόγω περιοχών.
Για ποιο κομμάτι της ζωής σας είστε περισσότερο περήφανος;
Θ.Α.: Δύσκολο να πω για τι από όλα είμαι περήφανος. Αλλά αυτό για το οποίο είμαι περισσότερο περήφανος είναι ότι κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μου πορείας, βοήθησα την ανάπτυξη ανθρώπων και στελεχών. Πιστεύω ότι οι αλλαγές, τόσο σε επίπεδο χώρας, όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων, προέρχονται από τους ικανούς ανθρώπους. Οι ικανοί άνθρωποι είναι ο βασικός μοχλός αλλαγής και βελτίωσης τόσο της κοινωνίας όσο και των επιχειρήσεων.
Ποια πιστεύετε ότι είναι τα βασικότερα προβλήματα των ελληνικών επιχειρήσεων αυτή την περίοδο;
Θ.Α.: Ως πρώτο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις μετά την κρίση που ξεκίνησε το 2008, είναι προβλήματα μη σταθεροποιημένου οικονομικού περιβάλλοντος και η έλλειψη επενδύσεων στη χώρα. Το δεύτερο σημαντικό πρόβλημα το οποίο βλέπω στις επιχειρήσεις είναι το ότι το ανθρώπινο δυναμικό με τα επιχειρηματικά μυαλά που υπάρχουν στην Ελλάδα, δεν δημιουργούν μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, άρα είναι ένας αρνητικός παράγοντας η μη σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Το τρίτο σημαντικό πρόβλημα είναι το πολιτικό περιβάλλον το οποίο λόγω των μικροπολιτικών συμφερόντων όλων των παρατάξεων, αδυνατεί να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Όμως υπάρχουν προοπτικές αλλαγής, εφόσον το πολιτικό μας σύστημα συμπράξει σύσσωμο στην αλλαγή τόσο του κοινωνικού ιστού, όσο και του οικονομικού περιβάλλοντος. Τέλος, σημαντικό παράγοντα στην ανάπτυξη των ελληνικών Επιχειρήσεων, θα παίξει και η συνεργασία του Πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας.
Οι start up επιχειρήσεις θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια τάση της εποχής. Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο που θα ήθελε να επιχειρήσει;
Θ.Α.: Σίγουρα οι start up επιχειρήσεις είναι μια υγιής κατάσταση για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά πρέπει να έχουν και απέναντί τους και ένα καλά οργανωμένο κράτος. Πιστεύω ότι υπάρχει αδυναμία να στηριχτούν οι start up στην Ελλάδα, λόγω του ότι δεν υπάρχει σταθερή κρατική πολιτική απέναντι στις εν λόγω επιχειρήσεις. Δεν υπάρχει δυνατότητα να στηριχτούν οικονομικά οι εν λόγω επιχειρήσεις, είτε μέσω χρηματοδοτήσεων, είτε μέσω άλλων κινήτρων, ώστε να μπορέσουν να αντέξουν τον εσωτερικό και εξωτερικό ανταγωνισμό και να προωθήσουν τις τεχνολογίες τους, τα προϊόντα τους και τις υπηρεσίες τους στην παγκόσμια αγορά.
Αν κάποιος άκουγε τη συνέντευξή σας, τί θα θέλατε να κρατήσει από όλη τη συζήτησή μας;
Θ.Α.: Εκείνο το οποίο θα έδινα ως συμβουλή στους νεώτερους είναι: εργασία, πίστη στα προσόντα τους, να πιστέψουν στη χώρα και να μπορούν να αντιστέκονται στους ανθρώπους και στα περιβάλλοντα που δε θέλουν τις αλλαγές. Οι αλλαγές θα έρθουν, πρέπει το ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό να μπορέσει να τις απορροφήσει και να πάει τη χώρα μπροστά.
Μια ευχή για τα 60 χρόνια της AIESEC στην Ελλάδα;
Θ.Α.: Να τα εκατοστήσει! Να μπορέσει να είναι υγιής οικονομικά και να δίνει ως οργανισμός τη δυνατότητα τόσο στα παλαιά μέλη της, όσο και στα τωρινά και μελλοντικά μέλη της να αποκτούν εμπειρίες ζωής και παιδείας, αλλά και προσόντα για την επαγγελματική τους αποκατάσταση και σταδιοδρομία.
Ραφαέλα Τύρη, μέλος AIESEC Πανεπιστημίου Πειραιώς
