Επειδή βρισκόμαστε εδώ λόγω της AIESEC, πες μας λίγα λόγια για την εμπειρία σου σε αυτή.
Κ.Κ.: Όλα ξεκίνησαν τυχαία. Εμένα μου άρεσε ο διεθνισμός, μιλούσα καλά αγγλικά και ένας φίλος απλά επέμενε συνέχεια να πάμε στα γραφεία αυτής της περίεργης Ένωσης. Έτυχε τότε να με βάλουν σε μία ομάδα fundraising της Τοπικής Επιτροπής. Και έτσι ξεκίνησαν όλα! Βέβαια, ως αποτέλεσμα και εξαιτίας αυτής της τυχαίας συγκυρίας, κατέληξα να κάνω καριέρα σε πωλήσεις B2B. Ακόμα και σήμερα κάνω πωλήσεις B2B. Έκανα σχεδόν τα πάντα στον οργανισμό! Ανέλαβα καθήκοντα Προέδρου στην AIESEC Ελλάδος το 1999-2000, ενώ εκλέχθηκα και την AIESEC International (ΑΙ), ως VP Communications. Ο πρώτος ίσως από την Ελλάδα. Τότε, βλέπεις, έγινε ξεκάθαρο ότι η Εθνική Επιτροπή και η AI ήταν κανονικότατη εργασιακή εμπειρία πια.
Οπότε μπορούμε να πούμε ότι η εναρκτήρια εμπειρία σου στην AIESEC καθόρισε και την επαγγελματική σου πορεία μετέπειτα;
Κ.Κ.: Σίγουρα. Τότε B2B sales και γενικά πωλήσεις στην Ελλάδα ως επαγγελματική κατεύθυνση, δεν ήταν ό,τι πιο ελκυστικό για απόφοιτο Πανεπιστημίου. Δεν νομίζω να υπήρχε ούτε ένας που να ήθελε να κάνει καριέρα πωλητή στην ΑΣΟΕΕ. Απροσδόκητα λοιπόν μπήκα στο συγκεκριμένο επαγγελματικό μονοπάτι, επειδή έτυχε να κάνω fundraising σε ένα project της AIESEC. Στο οποίο μάλλον τα πήγα πολύ καλά γιατί μετά με ήθελαν σε όλες τις ομάδες να κάνω fundraising! Και αυτό κλήθηκα να κάνω τις επόμενες χρονιές και στην Εθνική Επιτροπή, σε καιρούς οικονομικής κρίσης για τον οργανισμό. Βρισκόμασταν σε κίνδυνο ακόμα και να βγούμε από το δίκτυο γιατί δεν είχαμε να πληρώσουμε την ΑΙ.
Υπάρχει κάποια στιγμή σου στη AIESEC που θυμάσαι έντονα;
Κ.Κ.: Αυτή η θητεία ήταν γεμάτη έντονες και ενδιαφέρουσες στιγμές. Από τις πιο αξέχαστες στιγμές ήταν που πήγαμε με τη Μαρία (Λούγαρη) να ζητήσουμε χρήματα από την εκκλησία. Έπρεπε να μπούμε στο κλίμα του «πελάτη». Χωρίς μακιγιάζ, με μακριά φούστα, γήινα χρώματα και ταπεινό βλέμμα πήγαμε στη Μονή Πετράκη. Αυτό το ραντεβού δε θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί είχε τόσο γέλιο η προετοιμασία του. Και πρόβες. Πολλές πρόβες!
Τι είναι εκείνο που πιστεύεις πως φέρεις ακόμα από την εμπειρία σου στην AIESEC;
Κ.Κ.: Ένα πράγμα που σου μαθαίνει η AIESEC είναι να μην περιμένεις να σου δοθεί απλώς κάτι. Τι περιμένεις; Τι θες να κάνεις; Πηγαίνεις να το διεκδικήσεις. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείς τις ικανότητες σου για να φτιάχνεις τη θέση σου στον κόσμο, διότι δε θα τη βρεις έτοιμη. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορείς να κάνεις. Και προσωπικά εκνευρίζομαι όταν ακούω από ανθρώπους να περιμένουν την προαγωγή, να περιμένουν την καλή αξιολόγηση και να εξαρτώνται τόσο πολύ από αυτό επαγγελματικά και προσωπικά. Είναι ανθυγιεινό να υπάρχει αυτή η σχέση με τον εργοδότη σου. Ίσως για εμάς τότε μία καθοριστική στιγμή ήταν εκείνη η κρίση η οικονομική που ζήσαμε στην AIESEC. Χρειάστηκε to think big και out of the box. Και αφού το σκεφτείς, το κάνεις και επιτύχεις, νιώθεις πως τώρα ναι, μπορώ να κάνω τα πάντα.
Νιώθεις ποτέ να περιορίζεσαι από συνθήκες και καταστάσεις;
Κ.Κ.: Η αλήθεια είναι πως προσαρμόζομαι εύκολα όπου και να με πετάξεις. Και δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που να με βαραίνουν και να με κρατάνε πίσω. Σίγουρα υπάρχουν setbacks και σίγουρα θα υπάρξουν πόρτες που δε θα ανοίξουν. Αλλά η κάθε απόρριψη είναι ευλογία. Μόνο εμπειρίες, ικανότητες και γνώσεις σου δίνουν. Δεν έχεις την πολυτέλεια να κλαις σε κάθε απόρριψη. Και, αλήθεια, για μένα δεν πιστεύω πως είναι η τρομερή μου ικανότητα να πουλάω, αλλά είναι ικανότητα μου να αντιμετωπίζω την απόρριψη και την αποτυχία. Και αυτό είναι κάτι που ξεκίνησα να μαθαίνω από τα χρόνια της AIESEC στη ζωή μου.
Ποια είναι η σχέση σου με την αλλαγή; Φαίνεσαι άνθρωπος που βρίσκεται συνέχεια σε κίνηση.
Κ.Κ.: Ναι! Βαριέμαι εύκολα. Γιατί θέλω πρόβλημα. Ψάχνω να λύσω το πρόβλημα στη δουλειά. Να έχουμε ένα challenge, το λύνουμε και συνεχίζουμε. Και είμαι άνθρωπος που δεν του αρέσουν οι κανόνες. Δεν μπορώ το business as usual. Γι’αυτό μου αρέσει και πάρα πολύ το consulting. Αλλάζουν οι παραστάσεις μου καθημερινά.
Πόσα χρόνια βρίσκεσαι στο Λονδίνο;
Κ.Κ.: 7, έφυγα από την Ελλάδα λίγο πριν την κρίση. Τότε ήταν πιο εύκολο να το κάνεις.
Βλέπεις τη ζωή σου να συνεχίζεται στο Λονδίνο;
Κ.Κ.: Ναι είναι ωραία, δεν έχω πρόβλημα με τον καιρό. Έχω ζήσει και Αμβούργο και Ρότερνταμ. Προσπάθησα να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά δεν έκατσε από πολλές απόψεις. Το Λονδίνο είναι όμως μία ενεργή κοινωνία, συνεχώς σε κίνηση. Και το απολαμβάνω. Μου αρέσει και με εκφράζει.
Με τι ασχολείσαι αυτήν την περίοδο;
Κ.Κ.: Ασχολούμαι με ένα start-up, το The Food Market, ενώ είμαι σύμβουλος e-commerce και executive coach για διάφορους οργανισμούς και εταιρείες. Και ίσως το consulting να είναι εκείνο που θεωρώ το κύριο μου επάγγελμα, με πολλά και ενδιαφέροντα project.
Μία ευχή για τα 60α γενέθλια της AIΕSEC στην Ελλάδα:
Κ.Κ.: Να δουλέψετε σκληρά – όσο πιο σκληρά μπορείτε – για να κάνετε πολλά λάθη – όσο περισσότερα λάθη μπορείτε. Γιατί αν κάνετε πολλά λάθη σημαίνει ότι κάνετε πολλά πράγματα. Μην χαραμίσετε αυτή τη μοναδική ευκαιρία που σας δίνει η AIESEC να σας αλλάξει τη ζωή. Όσα περισσότερα της δώσετε, τόσα περισσότερα θα πάρετε πίσω!
Ο Κωνσταντίνος ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Τον ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο και για τη συμμετοχή του στο εορταστικό κλίμα της AIESEC στην Ελλάδα. Η συνέντευξη έλαβε χώρα ένα απόγευμα του Σεπτεμβρίου, σε café του Αμαρουσίου.
Γιάννης Μποζιάρης, πρώην μέλος AIESEC Πανεπιστημίου Μακεδονίας
